Evrim kuramı tarafından da öngörüldüğü üzere, popülasyonlar çevre şartlarına yanıt olarak evrilirler. Bir ekosistemde yaşam sürebilmek için sınırlı sayıda fırsat vardır. Canlılar bu fırsatları avantaja çevirecek genetik araçlara sahip olabilirler ya da olmayabilirler.

Serçeler Avrupa’dan Kuzey Amerika’ya 19. yüzyılda ulaşmışlardır. Bu tarihten sonra popülasyon içindeki genetik çeşitlilik ve çeşitli yaşam alanlarında geçirdikleri seçilim serçelerin tüm kıtaya yayılmasına olanak vermiştir. Kıtanın kuzeyindeki serçeler güneyindekilere göre daha büyük ve daha koyu renkli hale gelmiştir. Hem koyu renklerin güneş ışığını açık renklere göre daha iyi emmesi hem de büyük boyutun hacim başına düşen yüzey alanını azaltmak yoluyla ısı kaybını önlemesi soğuk iklimde yaşayan canlılar için avantaj sağlar. Bu durum doğal seçilimin bir popülasyon üzerinde etkili olarak bir kıtada mikroevrime nasıl yol açabileceğini gösteren bir örnektir.